Błędem jest twierdzić, że każdy poważniejszy problem można rozwiązać za pomocą kartofli

Kilka minut przed zniszczeniem Ziemi w celu przygotowania terenu pod budowę międzygalaktycznej autostrady, Arthur Dent został zabrany z planety, a tym samym uratowany przez swojego najlepszego przyjaciele Forda Prefecta, specjalistę od badań terenowych nowego wydania encyklopedii Autostopem przez Galaktykę. Ford, który w rzeczywistości jest kosmitą, ostatnie kilkanaście lat spędził na Ziemi, udając bezrobotnego aktora. Razem wyruszają w kosmiczną podróż, przeżywają przygody oraz poznają szereg dziwnych i osobliwych postaci.

Czy znajdzie się jeszcze ktoś, kto nie słyszał o serii Autostopem przez Galaktykę autorstwa Douglasa Adamsa? Sam autor nazwał ją trylogią w pięciu tomach, która z biegiem lat stała się już klasyką gatunku, a z którą każdy prawdziwy miłośnik science fiction powinien się zapoznać. Już jakiś czas temu miałam okazję sięgnąć po pierwszy tom, który nie tylko mnie oczarował, ale sprawił, że zapragnęłam dalej zagłębić się w tę historię. W końcu udało mi się sięgnąć po kontynuację, czyli drugi i trzeci tom, które zostały połączone przez wydawnictwo i wydane jako jedna książka.

Powracamy do bohaterów w momencie, w którym rozstaliśmy się z nimi w pierwszym tomie. Załoga statku kosmicznego Serce ze złota, w której skład wchodzą kosmici Zaphod Beeblebrox i Ford oraz Ziemianie, czyli Arthur i Trillian, a także robot Marvin, kieruje się do restauracji na końcu wszechświata, gdzie można zjeść przyzwoity posiłek. Oczywiście czeka ich wiele przygód i niebezpieczeństw, pojawią się odpowiedzi, ale również i kolejne pytania. Jak potoczą się dalej ich losy? Tego już powinniście dowiedzieć się sami, a zapewniam, że warto, ponieważ to prawdziwa jazda bez trzymanki.

Nie da się czytać tej książki bez uśmiechu na ustach i praskania śmiechem co kilka stron. To historia wypełniona po brzegi humorem, który jawi się nie tylko w zabawnych sytuacjach, ale i inteligentnych żartach. Fabuła, którą stworzył autor, nie jest ani głupia, ani banalna, a historia z pewnością nie należy również do rodzaju tych, które przeczytasz raz, by potem natychmiast o nich zapomnieć. To inteligentna satyra, nieco kontrowersyjna, ale przez to jeszcze bardziej interesująca. Sam Douglas Adams, co może nieco zadziwić, wielokrotnie wyśmiewa schematy gatunku, w którym sam tworzy, nie ukrywa niedoskonałości, a raczej je uwypukla.

Muszę przyznać, że kiedy dowiedziałam się, że Restauracja na końcu wszechświata oraz Życie, wszechświat i cała reszta zostaną połączone i wydane razem, nie byłam przekonana co do tego pomysłu i dopiero kiedy książka wpadła w moje ręce, dostrzegłam jego liczne zalety. Po pierwsze i chyba najważniejsze, nie musieliśmy czekać na trzeci tom i mogliśmy bez żadnych przerw czytać go zaraz po zakończeniu drugiego. Sprawa z ceną również prezentuje się o lepiej, gdyż za jedną książkę zapłacimy mniej niż gdybyśmy musieli kupować dwa tomy oddzielnie. Kolejna książka z serii podobnie jak Autostopem przez Galaktykę może się również poszczycić pięknym wydaniem. Twarda oprawa z obwolutą, a także minimalistyczne ilustracje Janusza Kapusty z pewnością dodają jej uroku, a także cieszą oko.

Restauracja na końcu wszechświata oraz Życie, wszechświat i cała reszta to dwa kolejne niesamowite tomy serii Autostopem przez Galaktykę. Są one równie ciekawe i zabawne, co pierwszy tom, a może nawet i lepsze. To lekka, przyjemna i łatwa w odbiorze kontynuacja serii, która bawi i rozśmiesza, nie wymagając przy tym wiele od czytelnika. Mam nadzieję, że wydawnictwo wkrótce wyda dwa ostatnie tomy, a tymczasem osobom, które podobnie jak ja uwielbiają science fiction, gorąco polecam zapoznać się z tą serią, jeśli jeszcze nie mieliście takiej okazji. To nie tylko klasyk gatunku, ale także wciągająca historia, pełna niezwykłych bohaterów, kosmicznych przygód, dziwnych sytuacji i humoru.  

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka